Κυριακή 8 Μαρτίου 2009

Για τις ημέρες των γυναικών...

ΒΙΑ ΚΑΙ ΓΥΝ ΑΙΚΕΙΑ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ


΄΄Σχεδόν κάθε μέρα άκουγα από το απέναντι παράθυρο
ένα τραγούδι,ένα νανούρισμα…
που το βράδυ γινόταν βουβό κλάμα η πνιχτή κραυγή.
Την άλλη μέρα έβλεπα τη γυναίκα που έμενε στο απέναντι σπίτι,
να βγαίνει φορώντας τεράστια μαύρα γιαλιά,
για να κρύψει τη ζωή της ή να κρυφτεί η ίδια απ'τον εαυτό της.''

--------- ----------- --------------

Η βία στον κόσμο μας έχει πολλές μορφές.
Η κακοποίηση των γυναικών είναι μία από αυτές.
Παρατηρώντας και μελετώντας τους ανθρώπους
και τις ανθρώπινες συμπεριφορές γύρω μου,αναρωτιέμαι αν η βία είναι ορμέμφυτη ή είναι
αποτέλεσμα κοινωνικοοικονομικών συνθηκών,κοινωνικών δομών και ρόλων , πολιτισμικών προτύπων.
Η δομή της πατριαρχίας,και η ανδροκρατούμενη κοινωνία έδωσε πρόσφορο έδαφος
για την εμφάνιση και την παρουσία άσκησης βίας κατά των γυναικών
Ο ρόλος της γυναίκας πάλι μέχρι πρότινος την οδήγησε να ενσωματώσει χαρακτηριστικά όπως τςη παθητικότητας, αδυναμίας και να οικειοποιηθεί συμπεριφορές όπως της υποταγής,της υπομονής της σιωπής,κυρίως της σιωπής.
Ο άνδρας κυρίαρχος σε ένα κόσμο που έκτισε στα μέτρα του,είχε τη δύναμη και την εξουσία να επιβάλλεται με όποιον τρόπο ήθελε στην γυναίκα.
Η επιβολή αυτή έχει εκφραστεί πολλές φορές με την κακοποίηση τη λεκτική,τη σωματική,την ψυχολογική και την σεξουαλική.
Ο θύτης και το θύμα.Ο εξουσιαστής και ο εξουσιαζόμενος.
Η κακοποιημένη γυναίκα μπαίνει σε ένα φαύλο κύκλο βίας,υπομένει σιωπά.Μπαίνει στο ρόλο του θύματος έχοντας χαμηλή αυτοεκτίμηση,ενώ χάνει τον αυτοσεβασμό της.
Η βία στο πρόσωπο των γυναικών είναι α-ταξική.Είναι πέρα από κοινωνικές τάξεις και βαθμό μόρφωσης.
Το γυναικείο κίνημα στη διάρκεια των αγώνων του,έφερε στο προσκήνιο την οικογενειακή βία,την κακοποίηση που υφίσταται η γυναίκα από τον σύντροφο της μέσα στην οικογενειακή εστία.
Παρ’όλους τους αγώνες που έδωσε η γυναίκα για την βελτίωση της θέσης της στο κοινωνικό γίγνεσθαι,η βία και η κακοποίηση στο πρόσωπο της,συνεχίζεται ακόμα.
Οι ρόλοι των δύο φύλων στην εποχή μας έχουν αμφισβητηθεί,
έχουν ανατραπεί σε πολλά σημεία ,όμως οι καταβολές και τα κατάλοιπα των κακών προτύπων συνεχίζουν να υπάρχουν.
Ο δρόμος της κακοποιημένης γυναίκας προς την έξοδο απ’αυτή τη μορφή βίας,ξεκινά πρώτα από την ίδια,και από την συνειδητοποίηση της,.
Η συνειδητοποίηση είναι μια οδυνηρή και επώδυνη διαδικασία όμως είναι το πρώτο βασικό βήμα.
Το επόμενο πολύ σημαντικό βήμα είναι η στήριξη,η οργανωμένη στήριξη που θα υπάρχει γύρω της και γι’αυτήν.
Σε πολλές χώρες οι γυναικείες οργανώσεις έχουν δημιουργήσει ξενώνες η δίκτυα ενημέρωσης και στήριξης για τις κακοποιημένες γυναίκες.Αυτό τις βοηθά να επανακτήσουν την χαμένη γυναικεία τους αυτοεκτίμηση .Η οικονομική αυτάρκεια και αυτοδυναμία έρχεται μετά σαν το μέσον που θα τις βοηθήσει να σταθούν στα πόδια τους να χειραφετηθούν και να κάνουν μια νέα αρχή.




‘’Σχεδόν κάθε μέρα άκουγα από το απέναντι παράθυρο ένα τραγούδι ένα νανούρισμα που το βράδυ γινόταν βουβό κλάμα η πνιχτή κραυγή.Εκείνη τη νύχτα η κραυγή έγινε τόσο δυνατή που επιτέλους άκουσα τι έλεγε….Την άλλη μέρα είδα τη γυναίκα να φεύγει από το σπίτι της χωρίς να φορά τα τεράστια μαύρα γιαλιά και το μελανιασμένο της πρόσωπο να φαίνεται καθαρά κάτω από το δυνατό φως του ήλιου''.

9 σχόλια:

anepidoti είπε...

τεράστιο θέμα η βία και με πολλά πρόσωπα, φανερά και καλυμμένα..θέμα δύσκολο και μια ζωή θα υφίσταται. καλά κάνεις και το διαχειρίζεσαι τόσο ανθρώπινα και απλά και καθόλου απλοϊκά!
όμορφο το ξεκίνημα και τελείωμα της ανάρτησης!
για να κρυφτεί απ' τον εαυτό της...εκεί νομίζω είναι η διαχωριστική γραμμή...
καλό βράδυ!!!

Απροσπέλαστη πόλη είπε...

Οντως όπως λες΄Ανεπίδοτη μεγάλο το θέμα της βίας και με πολλά πρόσωπα και προσωπεία,προσπάθησα συνοπτικά να θέσω την πολύπλευρη βία-κακοποίηση που υφίστανται οι γυναίκες΄.
Η παγκόσμια μέρα της γυναίκας έχει δυστυχώς παρανοηθεί και αντί νάναι μέρα περίσκεψης,απολογισμού και στόχων,την ΄΄εχουν γελοιοποιήσεί με διάφορους τρόπους ''εορτασμού''.
Καλό βράδυ Ανεπίδοτη μου.

Λυγερή Βασιλείου είπε...

Δεν ξεχωρίζω τους άνδρες από τις γυναίκες τους θεωρώ ανθρώπους ισότιμους. Επειδή μιλάμε όμως για βία ,αυτή ευδοκιμεί εξ' ίσου μεν και στα δύο φύλλα .Αλλά από τον άνδρα στην Γυναίκα είναι συνηθέστερη ,και αποτελεί κατεστημένο δείγμα έλλειψης πολιτισμού αλλά και δύναμης. Ναι δύναμης που λείπει από έναν άνδρα που ασκεί βία γιατί δεν μπορεί να επιβληθεί διαφορετικά στην γυναίκα που από την φύση της είναι περισσότερο ανθεκτική κι αντιστέκεται.
Έλλειμμα πολιτισμού είναι η έλλειψη μέριμνας μιας πολιτείας που δεν έχει υπό την προστασία της μιαν αδύναμη, ανήμπορη, ανεπάγγελτη, μονάχη ή μιαν ηλικιωμένη γυναίκα.
Με την αγάπη μου κορίτσι μου, μου έλειψες. Είσαι καλά ;
http://ligery.pblogs.gr
http://lygeri.pblogs.gr

κόκκινο μπαλόνι είπε...

Πού χάθηκες καλέ;
όλα καλά;

katerina είπε...

Μας έλειψες,Απροσπέλαστη πόλη!Ελπίζω να μην συμβαίνει κάτι σοβαρό....μακάρι ναναι για καλό η αποχή σου απ το διαδικτυο.
Την καλησπέρα μου και περιμένουμε την επιστροφή σου!!!!

Λυγερή Βασιλείου είπε...

Kαλη μέρα κορίτσι μουκαι καλό μήνα.
Μου λείπεις .Θα ήθελα μόνο ένα σημάδι σου ότι είσαι καλά. Γιαί ότι
και σύ με σκέπτεσαι το ξέρω
Με την αγάπη μου.
http://ligery.pblogs.gr
http://lygeri.pblogs.gr

Λυγερή Βασιλείου είπε...

Aγαπημένη μου.
Ανησυχώ. Μόνο ότι είσαι καλά να μάθω και τίποτ΄άλλο.
Εύχομαι να είσαι μια χαρά και να περάσεις ένα Καλό Πάσχα
Σε φιλώ
http://ligery.pblogs.gr
http://lygeri.pblogs.gr

Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης είπε...

Ανησυχώ. Ελπίζω μόνο να είσαι καλά.

Απροσπέλαστη πόλη είπε...

Αγαπητοί μου φίλοι

Λυγερή,Κατερίνα,κόκκινο μπαλόνι,Παναγιώτη

Πραγματικά ένοιωσα πολύ συγκίνηση όταν είδα την ανησυχία σας και το ενδιαφέρον σας για μένα για την απουσία μου..
Μου λείψατε πολύ,όμως αυτούς όλους τους μήνες υπήρχε σοβαρό οικογενειακό προβλημα που χρειαζόταν η απόλυτη αφοσίωση μου και ευθύνη..όμως τώρα είμαστε σε πιο ήπια κατάσταση οπότε και θα επανέλθω
Σας ευχαριστώ απ'τη καρδιά μου μέσα και συγχωρέστε με για την πολύμηνη σιωπή μου
ΣΑς ΦΙΛΩ Φανή