Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009

Χριστουγεννιάτικο

Θα 'ναι η οριστική ρήξη
ένα μειδίαμα στο πρόσωπο
ράγισμα στο γυαλί
ένας απρόσκλητος επισκέπτης
ανήμερα τα Χριστούγεννα
μεσ’τις ημέρες των γιορτών
να γνέφει με το χέρι του
πως όλα εδώ τελειώσανε
πως πρέπει να ψάξουμε
γι' άλλη γη
γι' άλλα μέρη
να μείνουμε εκεί,
να μεγαλώσουμε
και ίσως κάποτε
ν’ αγαπηθούμε ξανά.


Εύχομαι σε όλους/όλες τους/τις φίλους/φίλες Καλές γιορτές με αγάπη και κοινωνική αλληλεγγύη.Θα επανέλθω εντός των ημερών με μια αληθινή ιστορία για την περιπέτεια μιας ράμπας(η ιστορία θάχει όλα τα συστατικά όπως ένα παραμύθι,και κακούς και μέτριους και υποκριτές..τους καλούς ψάχνω ακόμα..)

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλές γιορτές!

Να έχεις πάντα τη δύναμη όσο κι αν ραγίζεις, να μην σπας.

Σε φιλώ.

Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης είπε...

Χρόνια πολλά, καλή μου. (Σήμερα θα σου στείλω mail)

Vlaxos (Σιάτρας Σπύρος) είπε...

Χρόνια καλά, όσα κι αν μας κληρώθηκαν.

Με την ελπίδα να είναι καπου εκεί γυρω, έτσι, για να μας βρίσκεται όπως είπες.

Που ξέρεις καμια φορά...

Απροσπέλαστη πόλη είπε...

Σε ευχαριστώ πολύ..και σε σένα εύχομαι όμορφες γιορτές να περάσεις γεμάτες ζεστασιά και αγάπη..Καλά Χριστούγεννα Κατερίνα, φιλάκια καλή μου,και..ακόμα κ αν κάποιες φορές ''σπάω''τα ξανακολλάω τα κομμάτια προσέχοντας όσο γίνεται να μη φαίνονται..

Απροσπέλαστη πόλη είπε...

Γεια σου Παναγιώτη

Σε ευχαριστώ,όμορφες γιορτές εύχομαι και σε σένα, πήρα το εμαιλ σου ,και θα σου στείλω τώρα κ γω.
Καλό βράδυ νάσαι καλά φίλε μου

Απροσπέλαστη πόλη είπε...

:)Α !ωραία η ευχή σου,μ'άρεσε''χρόνια καλά όσα κι αν μας κληρώθηκαν''.Ετσι κι'αλλιώς πάντα ή σχεδον πάντα κάτι μένει,απο-μένει που να αξίζει τον κόπο..
Καλώς ώρισες στο μπλογκ,και ναι ας την έχουμε κάπου σαν''ρεζέρβα'' κ την ελπίδα.Αλλωστε τις χριεαζόμαστε τις ''ψευδαισθήσεις''με ότι όνομα και αν τις δώσουμε.
Το κείμενο σου,και ο μικρός διάλογος μας περί ελπίδας,μούφερε στο νου Αλκυόνη Παπαδάκη.
Καλό σου βράδυ .

katerina είπε...

Αγαπημένη φίλη,σήμερα επιτελους κατάφερα να κάτσω στο υπολογιστή ...
Με συγκίνησε πολύ ...το κείμενό σου!!
Τόσο αληθινό ...της ψυχής μου νοσταλγία ''να μεγαλώσουμε
και ίσως κάποτε
ν’ αγαπηθούμε ξανά.''
Εύχομαι αληθινά Χριστούγεννα να ζήσεις ,το βλέμμα πέρα απ' τα λαμπιόνια τις κορδέλες και τους ήχους των ημερών...εκεί στο βάθος της ψυχής όπου μπορεί να γεννηθεί η αγάπη!

anepidoti είπε...

σ' έχασα ένα διάστημα τελείως, μετά ψιλοαπενεργοποιήθηκα εγώ...δεν ξέρεις πόσο χάρηκα που είσαι καλά και είσαι εδώ!
τις ευχές μου από καρδιάς!!!

Απροσπέλαστη πόλη είπε...

Καλή μου φίλη Κατερίνα,

Σε ευχαριστώ για ότι μου εύχεσαι ειδικά εκείνο''εκεί στο βάθος της ψυχής όπου μπορεί να γεννηθεί η αγάπη''..πόσο αληθινό.Χαίρομαι που σε άγγιξε τόσο πολύ το ποίημα...
σε φιλώ γλυκειά μου.

Απροσπέλαστη πόλη είπε...

Καλώς ξανάρθες στο νετ-σπιτικό μου αγαπητή μου Ανεπίδοτη:)και χαίρομαι πολύ γι'αυτή σου την επίσκεψη.
Για κάποιους μήνες έλειψα από την μπλογκόσφαιρα,μα ..όταν ήταν εφικτό ξανάρθα,σε φιλώ και θα τα λέμε

Λυγερή Βασιλείου είπε...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ να τα ξοδέψεις με αγάπη και κατά πως Εσύ επιθυμείς .

Φανή Αθανασιάδου είπε...

Λυγερή μου σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου,νάσαι καλά,σε φιλώ