Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2008

Διαφορά

Η κάθε εποχή,ανάλογα με τα συμφέροντα της κυρίαρχης εξουσίας δημιουργεί τις΄΄δικές της''αποκλεισμένες και περιθωριοποιημένες ανθρώπινες κοινότητες.
Η γνώση και η παιδεία (με την ευρεία έννοια του όρου),βοηθούν σημαντικά στην άμβλυνση των διακρίσεων αλλά και το ξεπέρασμα προκαταλήψεων ώστε να γίνεται αποδεκτή η διαφορετικότητα και να υπάρχει ισότιμη συνύπαρξη σε όλους τους τομείς της ζωής.
Το ποίημα μου αυτό''Διαφορά'',το αφιερώνω στο κόκκινο μπαλόνι και τον Παναγιώτη(p.x. ,
Ixνηλασίες).



Εξω από το χρώμα,

φόρεσε το πανωφόρι που της είχαν ετοιμάσει

από ζεστό μαλακό ύφασμα

λίγο μεγαλύτερο στο μέγεθος

για να μπορεί να ξεχωρίζει στο πλήθος

ένα σημάδι διαχωριστικό ,

όπως το κίτρινο αστέρι των Εβραίων

που φορούσαν τον καιρό του πολέμου

για να μπορούν να ξεχωρίζουν απ’το πλήθος

έτσι και σ’αυτή,

φόρεσαν το μακρύ ζεστό πανωφόρι

για να μπορεί να ξεχωρίζει απ’το πλήθος.

9 σχόλια:

κόκκινο μπαλόνι είπε...

Ώπα! Τσάκωσα και αφιέρωση, εκλεκτή μιας και το ποίημα γράφτηκε από σένα.
Καλή μου απροσπέλαστη, σ'ευχαριστώ πολύ-πολύ.
Τι βλάκες που είναι οι άνθρωποι που θεωρούν την ομοιομορφία προτέρημα και έτσι χάνουν όλη την ομορφιά της διαφορετικότητας!

Απροσπέλαστη πόλη είπε...

Με συγκίνησες...πολλές φορές και τα λόγια είναι λίγα για να πει κανείς πως νοιώθει..
Νάσαι καλά

Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης είπε...

Μου θύμισες ένα αγαπημένο μου βιβλίο "το αγόρι στην αποβάθρα". Γλυκό και συγκινητικό, όπως το ποίημα.
Να 'σαι καλά, Φανή. Κι ας μου απένειμες μια τιμή που δεν την αξίζω. Να 'σαι καλά.

katerina katsiri είπε...

Πως είναι να πεθαίνεις δίχως χρώμα
σκέφτηκε,
κοιτάζοντας μονάχα τα μάτια τους
να περπατούν λοξά
κάτι ασώματους ίσκιους
πιο σφικτά μέσα στο χέρι
τη σκουριά
Η νέα γυναίκα,
αργοπόρησε πολύ διαπερνώντας
τις κόχες των ματιών
-λες τρύπωσε και τα πλεγμένα της μαλλιά
αυτά στολίζουν τώρα δέσμες κύκλων-
που βασανίζονταν πιο κάτω απ' τη ρίζα
θαμπά σε σκοτεινη λευκάδα
Θεέ μου, πόνεσε
Δικά σου είναι
και διαβαίνουν
μέσα σε τίποτα των κύκλων

Kαλημέρα, την αγάπη μου

Απροσπέλαστη πόλη είπε...

Καλησπέρα Κατερίνα,

Πάντα μου άρεσε η ποιητική σου γραφή,όμως αυτό το ποίημα είναι συγκλονιστικό.
Σ'ευχαριστώ ,η παρουσία σου εδώ με τιμά αλλά και μου δίνει χαρά.
Σε φιλώ

Μαχητής Θεσσαλονίκης είπε...

Πριν 2 χρόνια στην Κρήτη γνώρισα μία κυρία Θεσσαλονικιά (γνήσια) αρκετά μεγάλης ηλικίας.
Κουβεντιάζοντας μου είπε ότι τον καιρό της κατοχής ζούσε στη Θεσσαλονίκη.

Ανάμεσα στα άλλα μου περιέγραψε την ιστορία μιας εβραϊκής οικογένειας που ζούσαν σε διπλανό σπίτι (βίλα).

Όταν ήρθαν οι Γερμανοί στην πόλη, μου είπε , διέδωσαν ότι ο Χίτλερ είχε μητέρα Εβραία. Και άρχισαν να δίνουν φαγητό (γεύματα) σε όσους είναι Εβραίοι. Έτσι οι Εβραίοι με προθυμία πήγαν να καταγραφούν για να απολαύσουν τα προνόμια που τους προσέφεραν οι Γερμανοί.

Η συγκεκριμένη Εβραϊκή οικογένεια που ζούσε δίπλα τους ξεκίνησε για τη Γερμανια όντας απόλυτα σίγουρη ότι θα περάσει ΚΑΛΥΤΕΡΑ και δεν θα ταλαιπωρείται στην Θεσσαλονίκη εξαιτίας της πείνας στην πόλη.

Πρόσφατα επισκέφθηκα το Εβραϊκό μουσείο της Θεσσαλονίκης. Διάβασα την κοινή εγκύκλιο των Γερμανών+Εβραϊκού Συλλόγου για την μετάβαση των Εβραίων από τη Θεσσαλονίκη στη Γερμανία. Προηγουμένως είχαν παραδώσει ότι πολύτιμο ήθελαν στον Εβραϊκο Σύλλογο Θεσσαλονίκης και το είχαν καταγράψει για ασφάλεια, και θα έπαιρναν μαζί τους ο καθένας από 2 βαλίτσες (προφανώς λοιπόν γνώριζαν ότι θα πάνε κάπου για να έχουν προνόμια και όχι δεν γνώριζαν τίποτε για "διώξεις").

Αυτά για τους Εβραίους, που πάντα διοικούσαν(εκμεταλλευόταν) οικονομικά την πόλη μου.

Όσο για το περιβόητο "αστέρι στην πλάτη" που μας αναφέρεις και τόσο έντεχνα μας πασάρουν στις εβραιοπληρωμένες ταινίες του Χόλυγκουντ φοβάμαι είναι μόνο προϊόν φαντασίας.

Απροσπέλαστη πόλη είπε...

Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω μαζί σου.Ο πατέρας Θεσσαλονικιός,βίωσε και μας περιέγραψε το ξεκλήρισμα των εβραίων της Θεσσαλονίκης από τους Γερμανούς,πως τους στοίβαξαν κυριολεκτικά και τους μετέφεραν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Γερμανίας.
Επίσης όπως μας έλεγε η πόλη της Θεσσαλονίκης ήταν πολυπολιτισμική,υπήρχαν και Εβραίοι,και Αρμένιοι,όμως ζούσαν ειρηνικά και δεν μίλησε ποτέ για εκμετάλλευση οικονομική της πόλης από τους Εβραίους.
Στο βιβλίο του Θεσσαλονικιού λογοτέχνη Γιώργου Ιωάννου ''Η πρωτεύουσα των προσφύγων''περιγράφεται όπως το έζησε ο ίδιος τον διωγμό των Εβραίων της σαλονίκης,ο οποίος και τον είχε συγκλονίσει.
Οσο για το ''κίτρινο ατέρι'',υπάρχουν και μαρτυρίες αλλά και ιστορικές αναφορές σ'αυτό,και οι γερμανοί είχαν υποχρεώσει και τους Εβραίους τη Θεσσαλονίκης,να το φορέσουν.

Μαχητής Θεσσαλονίκης είπε...

Είχε περάσει πολύς καιρός από την τελευταία φορά που επισκέφθηκα το ιστολόγιό σου και μόλις είδα την απάντησή σου.

Αν υπάρχουν άτομα με κινητικά προβλήματα (ή και σύνδρομο Down κλπ), υπάρχει μία εθελοντική ομάδα, την οποία οργανώνει αποκλειστικά ένα άτομο (Γιάννης), και ο οποίος συντονίζει εξόδους (πχ σε καφετέριες, ταβέρνες, εκδρομές, εκκλησιασμό κλπ).

Πιο συγκεκριμένα, αναθέτει σε εθελοντές να παραλάβουν από το σπίτι τους άτομα με κινητικά προβλήματα (συμπεριλαμβανομένου παιδιά με νοητική καθυστέρηση, που δεν έχουν μεγάλο κοινωνικό περίγυρο) και να μεταβούν στον κοινό τόπο συνάντησης για να βρεθούνε έτσι σε παρέα και να κοινωνικοποιηθούν και φυσικά για να μην αισθάνονται μόνοι.

Επίσης, ο ίδιος άνθρωπος, στηρίζει για χρόνια το Ίδρυμα "Αγιος Δημήτριος" στο Πανόραμα.

Η όλη προσπάθεια δεν έχει καμία επίσημη εκπροσώπηση. Δεν παίρνει κονδύλια από πουθενά και δεν υπάρχει καμία "μη κυβερνητική" οργάνωση με "υποτιθέμενους" εθελοντές (που συνήθως σε παρόμοιες περιπτώσεις αμείβονται).

Στη μεγάλη τους πλειοψηφία οι εθελοντές είναι άτομα με πίστη στο Χριστό και την Ορθοδοξία και πολύ αγάπη στον συνάνθρωπο.Φυσικά δεν τίθεται θέμα να αμείβονται! Το αντίθετο, διαθέτουν το χρόνο τους, αυτοκίνητα, χρήματα και ότι άλλο χρειαστεί για τα παραπάνω.

Τα παραπάνω γράφω χωρίς να έχω συνεννοηθεί προηγουμένως μαζί του και χωρίς να πάρω σχετική άδεια εκ μέρους του. Είναι η αλήθεια πάντως για την πολυετή δράση του. Και επειδή αισθάνομαι ότι του αξίζει, γι αυτό και τα περιγράφω.

Τα τηλέφωνα του Γιάννη είναι 6974489025 & 2310 223871 (ελπίζω να μην έχουνε αλλάξει).

Ένα άτομο της εκκλησίας λοιπόν κάνει ότι δεν κάνει και δεν μπορεί άλλωστε να κάνει κανένας επίσημος φορέας: Σκορπάει αγάπη σε όσους την χρειάζονται.

Όποιος επιθυμεί κάποια σχετική στήριξη ή απλά θέλει να διαπιστώσει τα παραπάνω μπορεί να επικοινωνήσει μαζί του.

Μαχητής Θεσσαλονίκης είπε...

Συγνώμη,
το παραπάνω σχόλιό μου αφορούσε άλλη ανάρτηση και όχι τη συγκεκριμένη.

Αν δεν μπορείς να αποδεχθείς ότι οι Εβραίοι είχαν και έχουν ακόμη στα χέρια τους την οικονομική ζωή στην πόλη μας ... τότε τι να πω...
ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα ανήκαν (και σε αρκετές περιπτώσεις, παρά την πάροδο τόσων χρόνων συνεχίζουν να ανήκουν) σε Εβραίους.

ε, αφού ο πατέρας σου σου είπε ότι η Θεσσαλονίκη ήταν πολυπολιτισμική και ότι όλοι ζούσαν αρμονικά, τότε αυτό είναι το σωστό.
Εξίσου αρμονικά συνηθίζει να προσποιείται ότι ζει το ποντίκι δίπλα στη γάτα, ο σκλάβος δίπλα στον αφέντη κοκ